Begrip en verdraagzaamheid. Dit zijn twee begrippen die het laatste jaar toch wel wat moeilijker te vinden zijn in onze maatschappij. Oh, gelijkgestemde zielen zullen elkaar zeker wel begrijpen. Maar begrip tonen voor de andersdenkenden is niet altijd eenvoudig. Ik vind mezelf een redelijk verdraagzaam persoon, maar slaag er in om het begrip te kiezen, dat me op dat moment het beste uitkomt.
In het verkeer bijvoorbeeld, daar draait mijn begrip met de wind. Cruise ik op de Eindhovensebaan tegen 70 kilometer per uur richting Lommel en steekt er me daar iemand voorbij, durf ik al wel eens meewarig mijn hoofd te schudden tijdens het voorbijrijden. Maar hang ik achter een sukkeltje dat het daar presteert om 68 te rijden, stuif ik die tegen volle snelheid voorbij. Het moet toch vooruit gaan.
Hetzelfde overkomt me al fietsend door het centrum. Als ik in de regen sta te wachten om de overvolle Peerderbaan over te steken met mijn fietske, denk ik dat het toch maar een kleine moeite is voor die warme, droge automobilisten om hun snelheid eventjes te minderen en een arme fietser over te laten. Zit ik in die warme auto, denk ik: “Ach fietser, ik zou wel willen stoppen, maar dat is me toch wat te gevaarlijk om op zo een baan te stoppen. Achter mij zal wel plaats genoeg zijn om over te steken.”
Toch wel knap dat je hoofd erin slaagt om je eigen huidige situatie steeds goed te praten. Denk je bij de supermarkt dat het toch wel wat slordig overkomt als er daar op “sletsen” toekomen, dan vind je dat mensen er geen zaken mee hebben als je in je vuile tuinkleren snel even binnenspringt in de doe-het-zelf-zaak. Sta je in diezelfde supermarkt aan de kortste rij, dan ben je trots op jezelf dat je de juiste keuze hebt gemaakt. Sta je in de rij die geen jota vooruit gaat, doe je maar alsof het je toch niks doet en je alle tijd hebt.
Geef toe dat je ook al gedacht hebt dat die tractor speciaal om het hoekje stond te wachten totdat jij daar toekwam met de wagen om dan liefst zo lang mogelijk vlak voor je te blijven rijden.
Begrip en verdraagzaamheid, het zijn rekbare begrippen, zo lang ze maar binnen de grenzen van respect blijven.
Maar mensen met crocs tasten toch wel de grenzen van verdraagzaamheid af.