Wandelen door het bos: mijn gedachten liepen mee met de schoonheid van de natuur.
Een middagwandeling als winteruurmaatregel: ’s middags met lichtstralen stappen op en over een kleurenpalet van vallende bladeren. Het gemeentebos, grenzend tussen Bosveld en de Kamperbaan, kan niet op tegen eender welke online ontstress cursus. Gratis zuurstof en gezellig in het groen: de betere villawijken in Brasschaat zijn jaloers op ons verborgen groen.
Groen is het nieuwe goud en in Hechtel wordt men eeuwenlang oud. De bomen toch, behalve de dennen aan In Den Brand. Maar…
In Hechtel wordt er veel gebouwd. Stevige appartementen schieten als asperges uit de grond. Het zijn zelfs luxe-asperges: burchten van bakstenen met marmer vanbinnen. Buitenstaanders bewonderen onze natuur, maar sommige huizen
zijn net gemetselde gevangenissen.
In Hechtel wordt er veel gebouwd. Maar de geur, de rust en het gevoel in de bossen is voor mij de beste villa. Beter dan een buitenverblijf in Toscane of een appartement in Knokke. Ik heb het allemaal gehad, ik ben die luxe zat.
In Hechtel wordt er veel gebouwd. Hoog in de lucht, en dat voor een gehucht. Het is niet meer zoals vroeger, zou Dirk Neyens zeggen. De auteur en Hechtel-Eksel liefhebber, een bondgenoot, kan het zelfs bewijzen met meer dan 1.400 zwart-witfoto’s.
In Hechtel wordt er veel gebouwd. Laten we daar wel duidelijk over zijn. Behalve op het Dorpsplein, autovrij, behalve tijdens de kermis en het jaarlijkse bierfestijn.
In Hechtel wordt er veel gebouwd. Lagen er bouwkavels hier in plaats van in De Locht: ze waren al lang verkocht.