Een tijdje terug hadden de zoon en ik een discussie over afspreken. Ik vind het not done dat de jeugd van tegenwoordig plannen maakt om die vervolgens even nonchalant via een whatsapp of berichtje af te blazen. Beter afspreken of een telefoontje zijn toch andere opties. “Hoe deden jullie dat vroeger dan?” vroeg hij, met zo’n blik die zegt dat mijn verleden net zo goed voor wereldoorlog twee had kunnen liggen.
“Hoe deden we dat vroeger?” vroeg ik me luidop af. Nou, niet met een telefoontje of een berichtje, dat is een feit, maar wel met creativiteit. Een voorbeeld kon ‘m misschien helpen. Begin jaren ’90 (ja van vorige eeuw), toen ik met een stel kameraden liftend richting Spanje trok. Hadden we geen GPS, geen smartphones, maar wel een plan. Een systeem, om precies te zijn. Want met meerdere groepjes onderweg en een gebrek aan communicatie was er één ding duidelijk: we moesten duidelijk afspreken hoe we elkaar konden vinden.
En zo ontstond onze ‘sticker-methode’. Wie als eerste aankwam in een dorp plakte een sticker op de bank het dichtst bij de kerk. Simpel, effectief en – toegegeven – niet meer van deze tijd. Op die sticker schreven we een tijdstip en een boodschap: “Aangekomen om 13u00, terug hier om 18u00.” Zo vonden we elkaar, of het nu in Lyon was of ergens verder naar het zuiden, richting Barcelona. En ja, het werkte. Iedereen was op de hoogte, zelfs zonder appjes of telefoontjes.
Mijn zoon vond het fascinerend, maar ook lachwekkend. Tot ik hem vertelde hoe ik die ‘methode’ een paar zomers geleden terug opzocht. Mijn vrouw en ik kwamen toevallig voorbij een van die dorpjes. Uit nieuwsgierigheid moest ik toch even gaan kijken of dat bankje er nog was. En jawel, niet alleen het bankje stond er nog, maar ook – geloof het of niet – de sticker. Half verweerd, maar nog steeds leesbaar voor wie erbij was.
“Zie je,” zei ik tegen mijn zoon, “vroeger waren onze afspraken (letterlijk) duurzaam.”
De huidige communicatie mag dan snel en efficiënt zijn, maar volgens mij mist het iets. Misschien is het ‘een’ tastbare bewijs, of gewoon het plezier van een systeem dat zelfs decennia later nog overeind blijft.
En weet, mocht je ooit verdwalen in een dorpje in Frankrijk: check het bankje bij de kerk. Je weet maar nooit of er straks iemand zit te wachten om 20u00