Na maanden wachten zijn ze er dan toch eindelijk in geslaagd: de dames en heren politici van ons land hebben een federale regering op poten gezet. Maandenlang hoorden en lazen we in de nieuwsberichten hoe het bont allegaartje van verschillende politieke partijen op elkaar was aangewezen: het zou dit keer absoluut niet mogen mislukken. Hoe dichter de deadline in zicht kwam, hoe vuriger de sfeer werd. Zoals het een goede fictieserie betaamt ging dat gepaard met de nodige emoties en hard werken … tenzij u dit eerder als een tragikomische reeks beschouwt.
In de pers vernamen we de afgelopen weken dat de wittebroodsweken van dit vreemdsoortig samengesteld huwelijk niet zo heel lang zouden duren. De dames en heren van de vakbonden hebben natuurlijk ook hun rol te spelen en hun stem te laten horen. Het belooft een hete lente te worden … en dat hebben we zelf ook al mogen ervaren door de stakingen waar ook u ongetwijfeld hinder van ondervonden hebt. Weet u trouwens of er een link is tussen de hete lente en de klimaatsverandering? In ieder geval lijkt het klimaat tussen de verschillende partijen voldoende warm of niet door de hete adem van de vakbonden verleid te worden.
De regering belooft hervormingen, die vooral gepaard gaan met besparingen. Vooral dat laatste is een te begrijpen bezorgdheid voor veel werkenden en (bijna) gepensioneerden. Wellicht heeft ook u wel eens raar opgekeken bij het horen van de plannen en misschien zelfs wat slapeloze nachten achter de rug bij het berekenen wat dit voor uw portemonnee zou betekenen.
Voor u mij ervan verdenkt een politiek standpunt te willen innemen – mijn politieke kennis reikt echter niet verder dan dat wat ik zelf via de media verneem – wil ik het toch hebben over de besparingen. Zonder me te willen uitspreken over de politieke keuzes die gemaakt zijn, zijn besparingen misschien soms wel nodig.
Om uw eigen gezinsbudget op orde te houden, heeft ook u misschien wel eens bespaard. Maar laat ons alvast níet besparen op de dingen die er toe doen om op een menswaardige en respectvolle manier met elkaar samen te leven. Laten we níet besparen op een vriendelijke goeiedag, een woord van bemoediging, een luisterend oor. Laten we níet besparen op de kleine dingen die echte grootsheid in zich dragen. Laten we vooral níet besparen op het geven van kansen aan jonge mensen die nog een hele toekomst voor zich hebben. Want als we op deze besparen, zal niemand een stakerspiket opzetten. Als we deze dingen in onderhandelingen achter ons laten, zal onze samenleving heel snel een kille, koude plaats worden. Laten we vooral dus níet besparen en elkaar met een open blik tegemoet blijven treden!