Ik moet een jaar of acht geweest zijn, maximum tien. Samen met mijn broers en ouders vierden we Pasen bij ons in de kerk, op amper een steenworp van het ouderlijk nest. Was het door de stress of was het gewoon de gang der natuur die ervoor zorgde dat ik net tijdens hét hoogfeest van het kerkelijk jaar naar het toilet moest? Mijn vader nam me even mee naar buiten, waar ik naar hartenlust mijn kleine boodschap kon doen in plaats van naar de blijde boodschap te luisteren.
En toen zag ik het van in mijn ooghoek: mijn vader die omhoog keek, hemelwaarts. Er was geen sprake van dat mijn vader de Heer “himself” ten hemel zag opstijgen. Dat zou pas veertig dagen later gevierd worden in diezelfde kerk. De woorden en de blik van mijn vader herinner ik me nog steeds, ook al is het al zo’n dertig jaar geleden. Hij straalde dezelfde verwachting uit die ik als kind ook had: zouden we live getuige zijn van de thuiskomst van de klokken uit Rome? Hoe bijzonder zou dat wel niet zijn?! Ik zag het al voor me hoe ik mijn broers jaloers zou kunnen maken! En zouden ze ons geliefde dorpje niet vergeten? Helaas, de klokken zagen we niet komen. Wij dus met een zekere ontgoocheling terug de kerk in.
Ik weet wel dat de klokken heden te dage niet meer naar Rome trekken om bimbambeierend volgeladen met eieren terug te komen. Tegenwoordig is het een paashaas of een paaskonijn die al het lekkers brengt en verstopt in de tuinen, waar enthousiaste kinderen hun mandje kunnen volladen, terwijl ouders en grootouders nostalgisch terugkijken naar hun eigen kindertijd. Toch blijft het iets hebben: wanneer de lente zich aandient en de natuur, na een kille winter, opnieuw tot leven komt, kunnen we niet anders dan vol hoop uitkijken naar een beloftevolle toekomst. De eitjes zijn daar een passend en treffend symbool van.
Hopelijk maken de instanties voor de klokken naar en van Rome een uitzondering en wordt dit gezien als een essentiële buitenlandse verplaatsing. Misschien brengen ze ons ook wel snoep en allerlei lekkers. Wie weet brengen ze wel een vaccin. Hou mooi zou het zijn mochten de klokken van Rome met versoepelingen komen aangevlogen, zodat het ook écht Pasen kan worden. Wie weet … Zouden ze ook dit jaar komen?